Projektowanie i budowa wysokiej jakości infrastruktury rowerowej nie jest rzeczą prostą, natomiast znacząco ułatwia to zastosowanie się do pięciu wymogów, które są jednym z elementów podręcznika projektowania infrastruktury rowerowej “Sign Up for the Bike: Design Manual for a Cycle-friendly Infrastructure”. Podręcznik został wydany w 1993 roku przez holenderską organizację CROW, a w 1999 roku ukazała się wersja polska pt. “Postaw na rower Podręcznik projektowania przyjaznej dla rowerów infrastruktury”. Najnowsza wersja przewodnika nosi nazwę “Design manual for bicycle traffic” i pojawiła się w styczniu 2017 roku.
Opracowane przez CROW wymogi obejmują:
- spójność – infrastruktura zapewnia dostęp do wszystkich źródeł i celów podróży;
- bezpośredniość – połączenia rowerowe są możliwie najkrótsze i nie wymagają nadkładania drogi (współczynnik wydłużenia);
- atrakcyjność – jazda po sieci rowerowej jest bezpieczna społecznie (ryzyko napadów), sam system jest czytelny i intuicyjny w odbiorze dla użytkowników;
- bezpieczeństwo – ograniczenie do minimum ryzyka zdarzeń i konfliktów z ruchem samochodowym i pieszym;
- wygodę – infrastruktura zapewnia możliwość szybkiej podróży (współczynnik opóźnienia) i ogranicza wysiłek fizyczny konieczny do jazdy;
Wymogi CROW muszą być stosowane na każdym poziomie realizacji sieci tras rowerowych, a także być spełnione wszystkie jednocześnie. Brak jednego lub więcej z nich spowoduje, że infrastruktura nie spełni swojej funkcji, będzie substandardowa lub nawet niebezpieczna dla użytkowników.
Wśród takich przykładów można wymienić m.in.:
- drogę dla rowerów wykonaną z bardzo dobrej nawierzchni asfaltowej i brakiem krawężników, ale poprowadzoną raz po jednej, a raz po drugiej stronie ulicy, z sygnalizacją świetlną wymagającą długiego oczekiwania na światło zielone;
- trasę rowerową poprowadzoną z dala od samochodów (np. park, wzdłuż rzeki), skracającą drogę i niewymagającą oczekiwania na skrzyżowaniach, ale nieoświetloną w nocy, przez co potencjalnie niebezpieczną społecznie (ryzyko napadu);
- drogę dla rowerów zbudowaną równolegle do głównej drogi, z przejazdami dla rowerzystów (zachowanie ciągłości) i krótkich stratach na skrzyżowaniu, ale z nawierzchnią z kostki brukowej, wystającymi krawężnikami i brakiem widoczności przy licznych wyjazdach z posesji;